สายลม แสงแดดในยามเช้าที่สดใส ใบไม้ ต้นหญ้าในป่าใหญ่ลู่ปลิวไปตามสายลมในตอนเช้า ผิวน้ำในทะเลสาบพลิ้วเป็นระลอกคลื่น พี่หมี เปิดหน้าต่างรับแสงแดด และอากาศที่สดชื่นของผืนป่า สูด~ เข้าเต็มปอด “พร้อมที่จะเข้าสวนผักเล็ก ๆ ของฉันแล้วล่ะ!” เขาคิด 

​

​

       พี่หมี ตกตระกอนทางความคิดบางอย่างได้ว่า ชีวิตที่อยู่ในป่าใหญ่มันจะสามารถสงบสุขได้จริง ๆ เหรอ  เขาครุ่นคิดไปพราง สายตาก็มองไปทางเพื่อนสัตว์น้อยใหญ่ที่กำลังเฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข หลังจากที่ผ่านเรื่องร้าย ๆ มาด้วยกัน เขายิ้มด้วยความยินดี ที่อย่างน้อยทุกๆคนก็มีความสามัคคี และมีความสุขไปด้วยกันได้ แสงตะวันค่อย ๆ ลับขอบฟ้า เป็นแสงสุดท้ายของวันที่สวยงาม หลังจากผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมา และแล้วกลุ่มก้อนเมฆบนฟ้าเริ่มพากันขยับขยาย หลบทางให้เหล่าดวงดาว และพระจันทร์พากันส่งแสงระยิบระยับ ยิ้มทักทายกันและกัน

​

​

      พี่หมี ในตอนที่เขามีความรู้สึกไม่มั่นคง ความหวาดกลัว “บ้านในป่าใหญ่ที่เขากำลังอยู่ มันปลอดภัยแล้วจริงๆเหรอ?“ นั่นคือสิ่งที่ พี่หมี ถามตัวเอง หลังจากที่เกิดเรื่องนั้นขึ้นกับทุกคนในผืนป่าแห่งนี้ ทุกอย่างจะยังสดใสเหมือนกับทุกวันมั้ย? เมื่อมีคำถาม เขาจึงต้องการคำตอบ แล้วพีหมีจะต้องไปหาคำตอบนั้นจากที่ไหนกันล่ะ?